Saltar ao contido

Elias James Corey

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaElias James Corey

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento12 de xullo de 1928 Editar o valor em Wikidata (95 anos)
Methuen, Estados Unidos de América (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaCambridge (1961–) Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeEstados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
EducaciónInstituto de Tecnoloxía de Massachusetts - química (–1951) Editar o valor em Wikidata
Director de teseJohn C. Sheehan (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoQuímica Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónquímico , profesor universitario Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade Harvard, catedrático (1959–)
Universidade de Illinois en Urbana-Champaign
Universidade Harvard Editar o valor em Wikidata
Membro de
Influencias
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Obra
DoutorandoDale L. Boger (pt) Traducir, William L. Jorgensen (pt) Traducir, Hisashi Yamamoto (en) Traducir e Andrew G. Myers (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

Elias James Corey, nado en Methuen (EUA) o 12 de xullo de 1928 é un químico orgánico e profesor universitario estadounidense galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1990 "polos seus adiantos en teoría e metodoloxía de síntese orgánica"".

Biografía[editar | editar a fonte]

Naceu na cidade de Methuen, poboación situada no estado norteamericano de Massachusetts. Estudou química no Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts (MIT), onde se gradou en 1948 e doutorou en 1951. Entre 1951 e 1959 foi profesor na Universidade de Illinois, e a partir de 1959 é catedrático na Universidade Harvard.

Investigacións científicas[editar | editar a fonte]

Interesado na química orgánica, Corey desenvolveu interesantes investigacións acerca das reaccións químicas para entender o seu comportamento. Tamén a el se lle debe a creación da prostaglandina, sesquiterpeno, triciclohexaprenol e o ácido xiberélico, entre outros.

Tamén realizou pescudas na química teórica, desenvolvendo unha Teoría Xeral de Síntese, bautizada como retrosíntese. Esta consiste en someter unha molécula orgánica que se desexa sintetizar a unha serie de diseccións por etapas e de acordo cun conxunto de regras simples, tendo en conta o carácter e o contexto estrutural dos enlaces que se rompen. Foi o primeiro en ver a utilidade dos ordenadores, aplicándoos no proceso de retronsíntese.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Predecesor:
Sidney Altman
e
Thomas Cech
Premio Nobel de Química

1991
Sucesor:
Richard R. Ernst