Panavia Tornado ADV

Panavia Tornado ADV
Tipo	interceptor
Fabricante	Panavia Aircraft GmbH
Primeiro voo	27 de outubro de 1979
Introducido	1 de maio de 1985
Estado	retirado
Principais usuarios	Royal Air Force Real Forza Aérea de Arabia Saudita Forza Aérea de Italia
Unidades construídas	194

O Panavia Tornado Air Defence Variant (ADV) é un avión interceptor de á de xeometría variable de longo alcance e bimotor desenvolvido polo consorcio europeo Panavia Aircraft GmbH. Foi un derivado especializado do multifuncional Panavia Tornado.

O desenvolvemento do Tornado ADV comezou formalmente en 1976 e estaba destinado principalmente a interceptar bombardeiros soviéticos mentres atravesaban o mar do Norte co obxectivo de evitar un ataque aéreo nuclear exitoso lanzado contra o Reino Unido. Nesta capacidade, estaba equipado cun potente radar e mísiles de alcance visual. Estando baseado no multinacional Tornado IDS, o desenvolvemento foi relativamente rápido. Orixinalmente, o programa foi unicamente realizado polo Reino Unido. O primeiro prototipo realizou o seu voo inaugural o 27 de outubro de 1979 e dous prototipos máis seguírono no ano seguinte. O modelo de produción inicial, o Tornado F2, entrou en servizo coa Royal Air Force (RAF) en 1986.

O Tornado F2, que foi producido en pequenas cantidades, carecía de funcións clave como o radar, debido a problemas de desenvolvemento. En consecuencia, foi seguido rapidamente polo Tornado F3, que foi introducido en 1989. Con motores RB.199 Mk 104 optimizados, unha capacidade de mísiles ampliada e un sistema de control automático de barrido das ás, entre outras melloras, o Tornado F-3 converteuse na variante definitiva operada pola RAF. Tamén foi operado pola Forza Aérea de Italia (AMI) e a Real Forza Aérea de Arabia Saudita (RSAF). A AMI alugou o tipo durante a década de 2000 como avión provisional mentres esperaba a entrega de cazas multifunción Eurofighter Typhoon. Durante a súa vida de servizo, o Tornado ADV recibiu varios programas de actualización que melloraron as súas capacidades aéreas e permitíronlle realizar a misión de supresión das defensas aéreas inimigas (SEAD) ademais da súa función de interceptor. Finalmente, tanto a RAF como a RSAF retiraron as súas frotas de Tornado ADV a principios da década de 2010; o tipo foi substituído en ambos os servizos polo Eurofighter Typhoon.

Variantes

Tornado F3

Tornado F2

Avión de combate interceptor todo-tempo de dous asentos, propulsado por dous turboventiladores Turbo-Union RB.199-34R Mk 103. Versión de produción inicial, 18 construídos.

Tornado F2A

Actualización F2 ao estándar F3 pero mantendo os motores F2. Só un convertido.

Tornado F3

Versión mellorada impulsada por dous motores Turbo-Union RB.199-34R Mk 104, con control automático de barrido de ás, aumento de capacidade de AIM-9 e actualizacións de aviónica. 171 construídos para a Royal Air Force (RAF) e a Real Forza Aérea de Arabia Saudita (RSAF).

Tornado EF3

Designación non oficial para avións F3 modificados con capacidade para mísiles ALARM.

Bibliografía

• Evans, Andy (1999). Panavia Tornado. Wiltshire UK: Crowood Press. ISBN 1-86126201-9.