Dolors Monserdà i Vidal
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 10 de xullo de 1845 Barcelona, España |
Morte | 31 de marzo de 1919 (73 anos) Barcelona, España |
Lugar de sepultura | Camposanto de Montjuïc |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Actividade | |
Campo de traballo | Ensaio |
Ocupación | escritora , narrador , ensaísta , poetisa , dramaturga |
Xénero artístico | Theatre (en) e poesía |
Pseudónimo literario | Dolors Monserdà de Macià |
Lingua | Lingua catalá e lingua castelá |
Familia | |
Fillos | Àngels Macià i Monserdà (pt) , Dolors Macià i Monserdà (en) |
Irmáns | Enric Monserdà Vidal (pt) |
Dolors Monserdà i Vidal, nada en Barcelona o 10 de xuño de 1845 e finada na mesma cidade o 1 de abril de 1919, foi unha escritora catalá, que adoitaba asinar a súa obra como Dolors Monserdà de Macià.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Escribiu en castelán até 1875, e a partir de entón en catalá. Participou asiduamente nos Jocs Florals, sendo premiada nos de 1878, 1882 e 1891. Foi a primeira muller en presidir uns Jocs Florals, en 1909. Colaborou na prensa, especialmente en La Renaixença e na revista Feminal.
Unha das súas amizades máis influentes foi a da tamén escritora Maria Josepa Massanés, chegando a publicar unha biografía dela. Foi impulsora de obras de carácter social e feminista, canda a Carme Karr i Alfonsetti. Consideraba que o papel da muller burguesa era protexer, mediante a actuación persoal e a de centros adecuados, a muller traballadora, tanto por motivos humanitarios e morais, como especialmente para evitar a radicalización das súas posturas. Destacan desa época os artigos sobre a participación feminina na Semana Tráxica. Creou o Patronat d'Obreres de l'Agulla, e escribiu entre outros os libros Estudi feminista (1909) e Tasques socials (1916).
Era irmá do pintor Enric Monserdà i Vidal (1850 – 1926), e a súa filla casou co arquitecto modernista Josep Puig i Cadafalch.
Obra[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
Jocs Florals de Barcelona[editar | editar a fonte]
- "Qui ets?" (1916 e 1917).
- "He fet bé! (Propòsits d'enamorats)" (1916 e 1917).
- "Adéu a la poesia" (1916 e 1919).
- "Flors de Natzareth" (1916, 1917 e 1919).
- "Rondalles i Cançons" (1916, 1919 e 1920).
- "El verb de la Patria" (1917).
- "La nostra Universitat" (1917 e 1919).
- "A la poesia" (1917 e 1920).
- "Del meu dietari d'Anyorançes" (1919).
Escolmas[editar | editar a fonte]
Novela[editar | editar a fonte]
- La Montserrat (1893).
- La família Asparó (1900).
- La fabricanta (1904).
- La Quitèria (1906).
- Del món (1908).
- Maria-Glòria (1917).
- Buscant una ànima (1919).
Teatro[editar | editar a fonte]
Crítica literaria e ensaio[editar | editar a fonte]
- Estudi feminista (Orientacions per a la dona catalana). Barcelona, Miquel d'Esplugues, 1909.
- Biografia de Na Josepa Massanés i Dalmau. Ajuntament Constitucional de Barcelona, 1915.
- Tasques socials. Barcelona, 1916.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Dolors Monserdà i Vidal Arquivado 13 de abril de 2020 en Wayback Machine., artigo en l'Enciclopèdia (en catalán).