Eliseo Pulpeiro
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 15 de marzo de 1901  Ribadeo, España |
| Morte | 11 de xullo de 1974 (73 anos) Buenos Aires, Arxentina |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | xornalista |
| Lingua | Lingua galega e lingua castelá |
 | |
Eliseo Pulpeiro Villamil, nado en Ribadeo o 15 de marzo de 1901 e finado en Buenos Aires o 11 de xullo de 1974, foi un xornalista e poeta galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Emigrou a Buenos Aires en 1913. Despois de ocupar empregos humildes, traballou como viaxante e participou na súa organización gremial; posteriormente estableceuse como comerciante de tecidos e acadou unha confortable posición. De formación autodidáctica, foi un dos fundadores e despois director da revista Céltiga, na que se ocupou dunha das seccións máis coñecidas e lidas, "El momento de Galicia". Tamén destacou como poeta -sobre todo en castelán-, aínda que a súa obra está espallada por diversas publicacións. Colaborou en La Democracia da Veiga, publicou os seu primeiros poemas na Arxentina co pseudónimo Manfredo de Cáceres e despois en La Voz de Galicia;[1] colaborou en El Despertar Gallego, Galicia (a revista do Centro Galego), Galicia (coa sección "Epigramas y Vaguedades" e do que tamén foi redactor) e Opinión Gallega. Posuía unha das máis amplas bibliotecas da colectividade galega na cidade porteña.
Adscribiuse primeiro á Organización Republicana Gallega Autónoma (ORGA) e logo ao Partido Galeguista e á Irmandade Galega; tivo, ademais, amizade con figuras relevantes do exilio como Castelao, Ramón Suárez Picallo e Blanco Amor. Pertenceu á Asociación Gallega de Universitarios, Escritores y Artistas.[2]
Visitou Galicia en varias ocasións e mantivo sempre o vencello coa súa vila natal, sobre todo a través do pintor Amando Suárez Couto. En 1957, despois da súa solicitude, Eliseo Pulpeiro colaborou nos actos organizados co gallo do centenario do poeta Alonso-Trelles, El Viejo Pancho, tanto coa comisión constituída para levantarlle un monumento coma na creación da biblioteca pública El Viejo Pancho no concello.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Fillo de Alejandro Pulpeiro e Trinidad Villamil. Casou en Buenos Aires con María de los Ángeles García Burgos o 15 de abril de 1931 e foi pai de Alejando e Sylvia Pulpeiro García.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Pulpeiro, Sylvia; Rodríguez Fernández, Pablo (2016). Eliseo Pulpeiro. As letras galegas entre dúas ribeiras (Ribadeo e Río da Prata). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega. ISBN 978-84-92923-66-3.
