Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Este artigo (ou sección) está desactualizado(a). A información fornecida mudou ou é insuficiente.
O moi honorábel Jordi Pujol Nome orixinal (ca) Jordi Pujol i Soley Biografía Nacemento (ca) Jordi Pujol Soley 9 de xuño de 1930 (93 anos)Barcelona, España Deputado do Parlamento de Cataluña
5 de novembro de 1999 – 23 de setembro de 2003 (disolución do parlamento ) Deputado do Parlamento de Cataluña 5 de decembro de 1995 – 24 de agosto de 1999 (disolución do parlamento ) Deputado do Parlamento de Cataluña
3 de abril de 1992 – 26 de setembro de 1995 (disolución do parlamento ) 2º President of Democratic Convergence of Catalonia (en) febreiro de 1989 – 25 de marzo de 2012 ← Ramón Trías Fargas (pt) – Artur Mas → Deputado do Parlamento de Cataluña
16 de xuño de 1988 – 21 de xaneiro de 1992 (disolución do parlamento ) Deputado do Parlamento de Cataluña 17 de maio de 1984 – 4 de abril de 1988 (disolución do parlamento ) 126º Presidente da Generalitat de Cataluña
8 de maio de 1980 – 20 de decembro de 2003 ← Josep Tarradellas – Pasqual Maragall → Deputado do Parlamento de Cataluña 10 de abril de 1980 – 20 de marzo de 1984 (disolución do parlamento ) Deputado no Congreso dos Deputados
20 de marzo de 1979 – 12 de marzo de 1980 (dimisión ) – Carles Gasòliba → Minister without portfolio (en) 5 de decembro de 1977 – 24 de abril de 1980 Deputado no Congreso dos Deputados
1 de xullo de 1977 – 2 de xaneiro de 1979 (disolución do parlamento ) 1º General secretary of Convergència (en) 1976 – febreiro de 1989 ← sen valor – Miquel Roca i Junyent → Presidente Banca Catalana (en)
1961 –
Datos persoais Residencia Xirona (1962–1963) Barcelona País de nacionalidade España Relixión Catolicismo Educación Universidade de Barcelona - medicina (1946–1952) Acadèmia Pérez Iborra (en) - bacharelato (–1945) German School of Barcelona (en) (1935–) Lateralidade destro Actividade Campo de traballo Política e Cataluña Lugar de traballo Madrid Barcelona Cataluña Ocupación político , banqueiro Empregador Banca Catalana (en) (1965–1980) Banca Dorca (en) (1959–1960) Laboratoris Fides (pt) (1953–década de 1950) Hospital Clínic de Barcelona (pt) (1952–1953) Partido político Convergència Democràtica de Catalunya (1974–2016) Membro de Influencias Lingua Lingua castelá , lingua francesa , lingua italiana , lingua catalá , lingua alemá e lingua inglesa Outro Cónxuxe Marta Ferrusola Lladós (1956–) Fillos Jordi Pujol i Ferrusola (en) , Marta Pujol i Ferrusola (pt) , Josep Pujol i Ferrusola (en) , Pere Pujol i Ferrusola (en) , Oriol Pujol Ferrusola (pt) , Mireia Pujol i Ferrusola (en) , Oleguer Pujol i Ferrusola (pt) Pais Florenci Pujol i Brugat (en) e Maria Soley Irmáns Maria Pujol i Soley (en) e Joan Pujol i Soley (pt) Parentes Francesc Cabana (pt) (cuñado ) Condenado por oposición ao franquismo Us presentem el General Franco (en) (1960) Cronoloxía 2014 Pujol case (en) 1960 Events of the Palau de la Música (en) 1949-1950 Milicias Universitarias (en) (Real Sitio de San Ildefonso )
Premios
Páxina web associacioserviol.cat
Jordi Pujol i Soley , nado en Barcelona o 9 de xuño de 1930 , é un político catalán , líder de Convergència Democràtica de Catalunya (CDC) entre 1974 e 2003 e presidente da Generalitat dende 1980 ata 2003 . É doutor en medicina pola Universidade de Barcelona . Casado con Marta Ferrusola no ano 1956 , xuntos teñen 7 fillos.
Pujol foi arrestado en 1960 polas súas actividades antifranquistas , e foi sentenciado a sete anos de prisión, dos cales cumpriu dous e medio na prisión de Zaragoza e un de confinamento na cidade de Xirona . Liderou as campañas contra o director de La Vanguardia Luis de Galinsoga , ou os Feitos do Palacio e "Queremos Bispos Cataláns". Unha vez en liberdade, volveu á actividade política co obxectivo de organizar un movemento nacionalista catalán . Presidiu a entidade financeira Banca Catalana a cal foi un centro de financiamento de actividades culturais catalás, como o grupo Enciclopèdia Catalana, Òmnium Cultural ou a Llibreria Ona .
Un dos impulsores da Asemblea de Cataluña, en 1974 foi un dos fundadores de Convergència Democràtica de Catalunya , e foi elixido secretario xeral. Foi conselleiro da Generalitat de Catalunya en tempo do presidente Josep Tarradellas .
Foi elixido presidente da Generalitat en 1980 , e reelixido no 1984 , 1988 , 1992 , 1995 e 1999 . No ano 2003 ao acabar o seu último mandato, retirouse da primeira liña política, deixando a dirección do partido en mans de Artur Mas .