Rodrigo Díaz de Vivar

Sidi
Rodrigo Díaz de Vivar
	;
Biografía
Nacemento	(la) Ruderico Didaz ; 1041 ↔ 1057 ; Vivar del Cid (Reino de Castela)
Morte	maio de 1099 ↔ 10 de xullo de 1099 ; Valência (Lordship of Valencia)
Lugar de sepultura	Tomb of El Cid (en) (1921–)
Señor Lordship of Valencia (en)
Datos persoais
Outros nomes	El Campeador ; El Cid ; El Cid Campeador
País de nacionalidade	Reino de Castela
Actividade
Campo de traballo	Política e militar (pt)
Lugar de traballo	Castela ; Reino de Castela
Ocupación	cabaleiro , político , militar , Mercenario , líder militar
Influencias	Moalabe ibne Abi Sufra (pt)
Lingua	Lingua castelá
Carreira militar
Lealdade	Reino de Castela e Taifa de Saragoça (pt)
Rango militar	cabaleiro
Conflito	Reconquista, Battle of Alcocer (en) , Battle of Graus (en) , Battle of Quart de Poblet (en) , Siege of Valencia (en) e Siege of Zaragoza (en)
Outro
Título	Señor
Cónxuxe	Jimena Díaz (1074–1099)
Fillos	Cristina Rodríguez, Diego Rodríguez, María Rodríguez
Pais	Diego Flaínez e Doña Rodríguez

Rodrigo Díaz de Vivar, coñecido nas crónicas latinas como Campidoctor e na literatura castelá como El Campeador, Mio Cid ou El Cid (do árabe andalusí Sayyid, señor), nado contra o 1043 e finado en 1099, foi un militar castelán.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Crese que naceu en Vivar, localidade situada preto da cidade de Burgos no seo da nobreza e educouse na corte real castelá; foi alférez de Sancho II de Castela na guerra contra o seu irmán García de Galicia, e converteuse nun importante xeneral que loitou contra os musulmáns.

Entre os anos 1081 e 1087 El Cid, desterrado por Afonso VI de Castela, serviu como mercenario do emir Mutamin de Zaragoza, mentres que de 1089 a 1092 fixo prisioneiro a Ramón Berenguer II, conde de Barcelona, cercando a cidade de Valencia, a cal gobernou dende 1094 ata a data da súa morte en 1099.

Literatura[editar | editar a fonte]

Historia Roderici (c. 1110, en latín) é a primeira crónica que se conserva sobre Rodrigo Díaz de Vivar. As crónicas árabes de Ibn Alcama (1116) e Ibn Bassam (1109) tamén recollen informacións sobre El Cid, pero nun ton claramente contrario á súa persoa. Na Chronica Adefonsi Imperatoris, da década de 1150, tamén é mencionado.

O Poema de Mio Cid ou Cantar de Mio Cid (1201-1207) incorpora moitos feitos históricos, o manuscrito que se conserva data do século XIV. O poema anónimo Mocedades de Rodrigo é do século XIV e consérvanse máis de 200 romances anónimos sobre a súa figura que datan do século XV e XVI.

En 1618 Guillén de Castro escribiu Las mocedades del Cid, na que se baseou Pierre Corneille para escribir Le Cid en 1636. De 1657 é El honrador de su padre de Juan Bautista Diamante.

Co romanticismo produciuse un interese pola súa figura, traduciuse o Poema de Mio Cid ou diversos romances sobre a súa figura ao inglés, ao alemán e ao francés. Máis tarde José Zorrilla escribiu a súa Leyenda del Cid (1882) e Eduardo Marquina o drama Las hijas del Cid (1908)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]